Een alinea is een samenhangend gedeelte van een tekst dat begint met een nieuwe regel en eindigt bij de eerstvolgende nieuwe regel. Het is een afgebakende eenheid van gedachten binnen een tekst, gewoonlijk met een specifiek onderwerp of een samenhangende reeks van informatie.
Het doel van een alinea is om de tekst overzichtelijk te maken, te voorkomen dat passages te lang worden en om gedachten en ideeën afgerond te presenteren.
Het is belangrijk om de structuur van de alinea's duidelijk weer te geven. Dit kan worden bereikt door gebruik te maken van inspringing of extra wit tussen de alinea's. De witruimte tussen twee alinea's mag niet te groot zijn. Vermijd het gebruik van de Entertoets (harde return) om een extra witregel toe te voegen, omdat er dan een te grote witruimte ontstaat tussen de alinea's. Gebruik in plaats daarvan in InDesign de alineaspecificaties om de juiste hoeveelheid wit tussen de alinea's te plaatsen, zowel voor als na de alinea (wit voor en wit na). Als je wilt beginnen met een nieuwe regel zonder witruimte, moet je een zachte return typen (shift + enter).
Inspringing houdt in dat de eerste regel van elke alinea iets wordt ingesprongen ten opzichte van de linker- of rechtermarge. Dit creëert een visuele scheiding tussen alinea's en helpt de lezer de tekst gemakkelijker te scannen. Daarnaast moet er aandacht worden besteed aan de lengte van de alinea's. Te lange alinea's kunnen overweldigend zijn voor de lezer, terwijl te korte alinea's de tekst fragmenteren. Het is raadzaam om een evenwicht te vinden tussen de lengte van de alinea's, waarbij ze voldoende inhoud bevatten om een gedachte af te ronden, maar niet zo lang worden dat ze vermoeiend worden om te lezen.
Een andere belangrijke overweging is de consistentie van de alinea-opmaak. Het is gebruikelijk om te kiezen voor een consistente stijl bij het inspringen of het plaatsen van wit tussen de alinea's. Dit helpt bij het creëren van een samenhangend en professioneel ogend document.
Bij het typografisch behandelen van alinea's moet ook rekening worden gehouden met eventuele tekstverdelingen over meerdere pagina's. Als de laatste regel van een alinea bovenaan een nieuwe pagina of in een nieuwe kolom terechtkomt, kan dit als een "weduwe" worden beschouwd. Het is wenselijk om weduwen te vermijden, omdat ze de visuele continuïteit van de tekst kunnen verstoren. Daarentegen wordt een enkele regel op de voorgaande pagina een "wees" genoemd. Ook wezen kunnen het best vermeden worden om de leeservaring te verbeteren.