Basis- en Expressieve Lettertypen: In de wereld van typografie worden twee hoofdsoorten lettertypen onderscheiden: basis- en expressieve lettertypen. Basislettertypen zijn vaak neutraal en leesbaar, en worden gebruikt voor de hoofdtekst of lopende tekst. Ze hebben meestal een onopvallend, eenvoudig ontwerp dat de leesbaarheid bevordert, zoals traditionele serif of sans-serif lettertypen. Voorbeelden zijn Times New Roman en Helvetica. Voorbeelden van Google Fonts zijn 'Roboto' (sans-serif) en 'Merriweather' (serif).
Aan de andere kant staan expressieve lettertypen, die ontworpen zijn om een bepaalde sfeer of karakter over te brengen. Ze zijn vaak opvallender en artistieker, en worden gebruikt voor koppen, titels of andere elementen waar men aandacht op wil vestigen. Deze lettertypen kunnen variëren van decoratieve scripts tot ongebruikelijke, opvallende ontwerpen die een specifieke stemming of thema uitdrukken. Voorbeelden van Google Fonts zijn 'Lobster' voor een decoratief script en 'Oswald' voor een modern, opvallend ontwerp. Het gebruik van een expressief lettertype moet zorgvuldig overwogen worden, omdat het de perceptie en de leesbaarheid van de tekst sterk kan beïnvloeden.
Begin met het kiezen van het basislettertype voor de broodtekst of bodytekst. Leesbaarheid is hierbij essentieel, zeker het belangrijkste criterium. Houd rekening met de doelgroep en de boodschap. Een schreefletter (romeinsoort) biedt een klassieke uitstraling, terwijl een schreefloze letter een moderner en hedendaags gevoel geeft. Afhankelijk van het gekozen lettertype moeten ook het corps, de regelafstand en de spatiëring aangepast worden om een harmonieus geheel te creëren.
Het gebruik van slechts één lettertypefamilie is een effectieve manier om eenvormigheid in een ontwerp te bereiken. Deze aanpak verzekert een visuele samenhang, terwijl je tegelijkertijd de mogelijkheid hebt om variatie en nadruk aan te brengen door subtiele aanpassingen. Variaties in corps, gradatie, gewicht en eventueel kleur kunnen worden toegepast om bepaalde delen van de tekst te benadrukken zonder de harmonie te verstoren. Herhaling van typografische elementen speelt een cruciale rol in grafisch ontwerp, en door deze elementen zorgvuldig en consequent toe te passen, creëer je niet alleen een visueel ritme maar versterk je ook de leesbaarheid en esthetische aantrekkelijkheid van het geheel.
Net zoals in de muziek heeft typografie diminuendo en CRESCENDO passages maar ook pianissimo en FORTISSIMO passages net zoals staccato en glissando.
Voordat je een tweede lettertype toevoegt, onderzoek alle mogelijkheden binnen één lettertypefamilie om bepaalde delen van het ontwerp te benadrukken. Bij het kiezen van een extra lettertypefamilie is contrast van het allerhoogste belang. Hoe groter het contrast, hoe sterker het extra lettertype de aandacht trekt. Zorg voor voldoende onderscheid tussen titels, subtitels en de hoofdtekst.
Door zorgvuldig te experimenteren en de juiste balans te vinden, kun je een uniek en boeiend typografisch ontwerp creëren. Vermijd een overvloed aan verschillende lettertypes; werk liever met een tweetal lettertypes die goed samenwerken en elkaar aanvullen voor een consistent en evenwichtig ontwerp.
Als je een subtiel verschil zoekt, houd het dan bij één font. Voor meer dramatiek, gebruik een zo groot mogelijk contrast. Vermijd de 'grijze zone' waarin noch subtiliteit noch drama heerst.
Een disharmonie ontstaat wanneer letters met vergelijkbare kenmerken worden gemengd, zoals twee schreefletters of twee schreefloze letters. Dit veroorzaakt verwarring en de lezer ervaart dit als incorrect. Hetzelfde geldt voor het combineren van scriptletters of twee cursieve letters. Het is ook moeilijk om twee display-, fantasie- of reclameletters te combineren.